
کوروش کبیر (Cyrus the Great) بنیانگذار امپراتوری هخامنشی و یکی از برجسته
ترین شخصیتهای تاریخ باستان است.
او در حدود سال 600 پیش از میلاد در منطقه پارس (جنوب غربی ایران امروزی) به دنیا آمد و در سال 559 پیش از میلاد به سلطنت رسید.
کوروش با فتح سرزمینهای مختلف، امپراتوری وسیعی را تأسیس کرد که از رود سند در هند تا دریای مدیترانه گسترده بود.
این امپراتوری به عنوان یکی از بزرگترین و تأثیرگذارترین امپراتوریهای تاریخ شناخته میشود.
کوروش به دلیل مهارتهای نظامی برجستهاش، توانست با استفاده از استراتژیهای مؤثر و بهرهبرداری از نقاط ضعف دشمنانش، سرزمینهای زیادی را تحت تسلط خود درآورد.
از ویژگیهای بارز او، سیاستهای انسانی و عادلانهاش در حکمرانی بود. او به حقوق ملتهای مغلوب احترام میگذاشت و به مردم آزادی مذهبی میداد.
یکی از مهمترین دستاوردهای کوروش، منشور کوروش است که به عنوان اولین اعلامیه جهانی حقوق بشر شناخته میشود.
این منشور، که در آن کوروش از آزادیهای مذهبی و حقوق انسانی مردم تحت حکمرانیاش دفاع میکند، همچنان در تاریخ به عنوان نمونهای از عدالت و احترام به حقوق بشر باقی مانده است.
کوروش همچنین در نظر بسیاری از مورخان، به عنوان یک فرمانده نظامی با تدبیر و یک پادشاه حکیم شناخته میشود که توانست وحدت و ثبات را در امپراتوری خود برقرار کند.
او در سال 530 پیش از میلاد در نبردی با مادها کشته شد، اما میراث عظیمی از خود به جا گذاشت که تأثیرات آن قرنها ادامه یافت.